Het leven in Kampala

Maandag 4 oktober

Vandaag staat er een rondleiding door de stad Kampala gepland. Een gids leert me de stad kennen, maar vooral ook de gewoonten van de Ugandees.
Sander, eigenaar guesthouse ICU, vertelde me gister wat ik als eerste moet vergeten in Afrika: dat is TIJD. Een grote verrassing dan ook dat Tim (nee, niet mijn zoon maar een rasechte Oegandees, 27 jaar), exact op de afgesproken tijd zich meldde.
Ik ging er vanuit dat hij me gedurende een dagdeel zou begeleiden, maar ik was s’avonds om 19 uur pas weer in het guesthouse. En heel veel indrukken en feitenkennis rijker.
Wat een mzungu (=blanke) meteen moet leren is om zich te verplaatsen in het locale vervoer.

De matatu
Een matatu is een taxibus (VWbusje). Het krioelt ervan in Kampala. De les die ik van Tim kreeg: 1. weet exact straat en gebouw waar je naar toe wilt. 2. weet tevoren de prijs. 3. heb altijd kleine coupures bij je. Heb je geen gepast geld, roep dan als je rijdt de conductor en geef hem je geld zodat hij tijd en gelegenheid krijgt om, gaande de rit, je wisselgeld terug te geven. Ook al is de taxi vol, er kan altijd nog wel iemand bij. Omdat je met een taxi vaak vast raakt in het verkeer en het dus lang kan duren voordat je je bestemming bereikt, is een taxi goedkoper dan een brommertaxi.

De boda boda
Een boda boda is een brommertaxi; in Westlandse term een buikschuiver. Mijn eerste rit op een boda boda heb ik gisteren al mogen ondergaan. Tim zette me op de foto, maar let wel, hij moest ook nog
achterop. Met z’n drieën dus lekker dicht tegen elkaar aan. Ik zie ze ook wel met vier rijden. Er was net een plensbui geweest, de straten waren lekker glibberig. En het lijkt een sport van de chauffeur om niet in stilstand te komen, dus lekker overal omheen slalommen. Ook hier weer geldt dat je tevoren precies moet aangeven waar je moet zijn en hoeveel het kost.

Downtown en Uptown
Er bestaan verschillende delen in Kampala en het contrast is groot. In korte loopafstand gaat het arme deel (downtown) over in het rijke deel (uptown). Downtown zie ik een enorm chaotisch straatbeeld, goederen worden op straat verkocht, de straten zijn smerig, het krioelt er van de mensen. Overal beweegt het. Ik kon er nauwelijks foto’s nemen omdat ik alleen maar bewegende mensen zag. Uptown zijn zeer moderne bankgebouwen en hotels. Ruim gebouwd met de nodige parken erom heen. Overal is security, met stoere geweren. Als je een restaurant of bank in gaat, ga je door een detectiepoortje en worden tassen en zakken gecontroleerd. De security in Kampala is na de aanslag tijdens het WK enorm verscherpt.

Ambassade
Uptown staan ook de ambassadegebouwen. Tim bracht me in het gebouw van de KPMG (!) naar de vierde verdieping waar de Nederlands ambassade is gevestigd. Ik werd er hartelijk welkom geheten en mij werd aangeraden om me te registreren. Als er vanwege wat voor omstandigheden dan ook gevaar dreigt, krijg je bericht op mobiel en mail. En verder ook als er leuke bijeenkomsten zijn die de ambassade organiseert.

Ik zal morgen mijn blog vervolgen want ik kan vandaag met Henk mee naar Mukono. En die staat ineens voor de deur! Ik heb een heleboel foto's kunnen uploaden. Ik moet ze nog wel editen, maar nu geen tijd meer. Zie hiernaast de slideshow (dat linkt naar mijn Flickr-account)