maandag 28 december 2015

In contact met de Bisschop

Het bezoek aan het Matendo-project, in maart 2015, heb ik positief afgesloten. We hebben met eigen ogen kunnen zien wat er goed gaat. En ook wat mist. We maakten concrete afspraken met betrokken personen hoe we de verbeterpunten kunnen aanvliegen. Afspraken over wat zij er aan gaan doen en hoe wij hen daarbij kunnen ondersteunen.
Het projectmanagement leek zo goed als zeker overgedragen te worden aan Robert en Josephine. Zij zouden de managers 'on the ground' zijn en contactpersonen voor ons.

Ontwikkelingen in 2015
Bij terugkeer in Nederland horen we weinig van onze nieuwe projectleider Robbert. Ook van Jackson komt geen nieuws over de gang van zaken in Kibaale.
Door de aanhoudende onduidelijkheid omtrent de voortgang van het project, in combinatie met de slechte gezondheid van Jackson worden we ongerust over de situatie in Uganda. Na veel mislukte pogingen om contact te krijgen, kan ik Jackson uiteindelijk telefonisch spreken. Zijn gezondheid laat te wensen over waardoor hij niet naar Kibaale kan reizen en niet op de hoogte is van de vorderingen van het project. Robert, heeft ondanks zijn goede voornemens, zijn taak als projectmanager nog niet opgepakt.

We nemen contact op met de medewerkers van Christian Vision (CHI) in Londen. Zij zijn mede-sponsor van Matendo. Met medewerkers van deze organisatie werkte Jackson in zijn periode als dominee in Engeland. Zij hebben het volste vertrouwen in de kunde en betrouwbaarheid van Jackson. Zij maken zich eveneens ongerust over zijn gezondheid.
We concluderen met elkaar dat er een nieuwe stevige basis voor de ontwikkeling van het project in Kibaale moet komen. De Engelsen hebben contact met de plaatselijke kerk in Kibaale en van daaruit worden er contacten gelegd met het bisdom in Uganda. Aan het hoofd van het bisdom van de regio Bunyoro-Kitara staat Bisschop Nathan Kyamanywa, een welbekende van Jackson in zijn rol als 1e adviseur van de koning van die regio.

Bisschop Nathan
Tijdens een regulier bezoek aan Engeland heeft CHI een overleg met de bisschop. Alle ideeën worden uitgewisseld via de mail en ik had nooit kunnen bedenken dat ik nog eens rechtstreeks aan de mail zou gaan met een bisschop (een overigens vrolijke en toegankelijke man).
Hij neemt het Matendo-project serieus en ziet er wel brood in. Een belangrijke overweging van hem is om de voortgang van het project te ondersteunen omdat het in een verlaten, vergeten gebied ligt. Ieder initiatief voor ontwikkeling juicht hij toe.
In augustus 2015 bezoekt de bisschop het Matendo-project en heeft er overleg met de plaatselijke leiders van de Ugandese kerk. Helaas lukt het Jackson niet om bij deze ontmoeting aanwezig te zijn.

Een nieuwe projectmanager

Tijdens onze laatste dagen hebben we in Kampala een ontmoeting met Jackson. We uitten onze zorgen over de continuïteit van Matendo nu hij zo weinig tijd heeft voor zijn taak als projectmanager. De tijd lijkt meer dan rijp om zijn rol over te dragen. Dit is een moeilijke beslissing van Jackson omdat hij eigenlijk niemand vertrouwd. Maar hij ziet ook in dat het zo niet langer gaat. Zijn werk bij de Koning is te intensief en bovendien laat zijn gezondheid te wensen over.
Hij besluit om zijn rol over te dragen aan Robert. Hij geeft hem de opdracht om met grote spoed de de geplande waterpomp bij het Trainingscentrum te realiseren.

Ik geef Robert nog een stoomcursus computervaardigheid op de laptop die we het Trainingscentrum konden schenken. Het is van essentieel belang dat Robert de communicatie tussen Uganda en Nederland weer nieuw leven in zal blazen.

Vol goede hoop op de voortgang van Matendo vertrekken we huiswaarts.








De buren in het dorp Ngangi

Tijdens mijn jaarlijkse bezoek, ga ik ook altijd in het dorp Ngangi de buren van Jackson begroeten.

Hij is hier opgegroeid en heeft als oudste zoon het huis van zijn ouders geërfd. Jackson verstaat het vak van 'social talk' zeer goed en hij trekt er altijd veel tijd voor uit om me te begeleiden. Hij is het zelf het dorpse leven geheel ontgroeid. Maar hij neemt net zo gemakkelijk plaats op het erf van de sobere hutjes. De aandacht die deze mensen krijgen van Jackson is zeer bijzonder. Hij heeft een hoge status verworven door zijn functie als Prime Minister van hun koning.
Deze keer begeleiden Josephine en Robert ons. Dat is vooral ook belangrijk omdat de meeste (oudere) mensen alleen in lokale taal spreken.
Jaarlijks breng ik de foto's die ik het jaar ervoor van hen heb gemaakt.
Ondanks de armoede en harde werken op het land is er ook vrolijkheid van de gezichten af te lezen.

Van 6 naar 600!
Josephine brengt ons ook in contact met de basisschool, in de nabijheid van het Trainingscentrum.

Met verschillende basisscholen in de omgeving heeft Josephine haar netwerk opgebouwd omdat leerlingen van deze scholen door kunnen stromen naar het Trainingscentrum.

We krijgen een officiële ontvangst van het hoofd van de school. Hij is 10 jaar geleden deze school begonnen met 6 leerlingen en inmiddels heeft hij er 600! Het was een lange weg vertelt hij maar zijn school staat in de wijde omgeving goed bekend. Op eigen kracht heeft hij het zo ver gekregen. Josephine noemt hem haar grote inspirator. Ze heeft een sterke drive om het Matendo Trainingscentrum ook zo te laten uitgroeien.

Bezoek Matendo Trainingscentrum in Kibaale

Na de avonturen in en met het wild, brengt gids/chauffeur Amos ons naar de stad Mubende waar Jackson Kasozi, onze contacpersoon voor Matendo in Uganda, ons zal opwachten. De afspraak met hem hebben we op verschillende manieren, lange tijd tevoren, bevestigd. We zullen elkaar ontmoeten in een restaurantje, een voor ons bekende ontmoetingsplaats. We krijgen echter onderweg een telefoontje dat Jackson helaas niet kan komen. De reden is een plotseling ingeplande meeting met een hooggeplaatst persoon in Hoima. Daar zetelt de koning van Bunyoro-Kitara, waar Jackson Prime Minister is. Zie hiervoor ook mijn blog Een afspraak met de Prime Minister.
Jackson probeert contact te krijgen met Robert, zijn zoon, en vraagt hem ons op te wachten. Maar Robert woont in Mukono en het regelen van vervoer en de afstand maakt dat hij er pas de volgende dag kan zijn. En zo zijn we weer back-to-the-basic waar 'may be tomorrow' een kwellende uitspraak is. Er zit niets anders op dan de verwachtingen bij te stellen en een nieuwe afspraak te maken.
De volgende dag ontmoeten we Robert daadwerkelijk en het is een vrolijk weerzien. Ik trok in 2010 veel met hem op in de school waar zowel hij als ik lesgaf. We rijden met Robert naar het plattelandsgebied Kibaale, naar het geboortedorp van Jackson waar hij het project Matendo heeft opgezet. Robert is ook welbekend in de streek en heeft zich de maanden ervoor actief ingezet voor Matendo. Zo staat er midden in het dorp Ngangi een groot billboard met de verwijzing naar het Trainingscentrum Matendo.
Matendo Beroepstrainingscentrum
Met de nieuw aangestelde coördinator Josephine kan Robert het goed vinden en samen leiden ze ons rond in het dorp en het trainingscentrum van Matendo. Zie voor foto's en verslaglegging ook het laatste nieuws op de website van Matendo
We brengen een aantal praktische cadeaus voor het trainingscentrum, van hairextensions voor het kappersvak tot een voetbal. Zie voor de achtergrond van dit cadeau mijn blog Een voetbal en een tv

We treffen een verzorgde administratie van het aflopen jaar. Er zijn 60 studenten gedurende 3
Josephine en Robert nemen de voetbal voor de studenten in ontvangst
termijnen ingeschreven geweest. Helaas is de watervoorziening bij het trainingscentrum die met financiering van ons gerealiseerd zou worden, nog steeds niet gebouwd. De redenen die ze aangeven zijn niet helder. Dat is een flinke teleurstelling want beschikbaar en schoon drinkwater bij het Trainingscentrum is essentieel voor de overheid om het te voorzien van een erkende status.
Tijdens ons bezoek, februari 2015, zijn er 6 studenten aanwezig. Josephine verwacht dat er de komende weken meer zullen binnenstromen. Ze hebben net een lange vakantie, een reguliere stop van december tot en met januari, achter de rug.



Als toerist in Uganda

In februari 2015 reis ik naar Uganda voor mijn jaarlijks bezoek. Kobi, mede-bestuurslid van Matendo, reist mee. We hebben tevoren een toeristische trip geboekt om het natuurschoon in de wildparken van Uganda te beleven.

Plot 99
Allereest bezoeken we Lenke, die ik in 2010 ontmoette in Besaniya, Mukono. Ze heeft zich gesettled in Masaka waar ze een restaurant met de naam Plot 99 is begonnen. Het is een bloeiende zaak geworden. Mede door het aanbod van westerse gerechten (zoals Belgische frieten!) en de rustige ligging is het een gewilde plek voor westerse vrijwilligers. Maar ook de lokale bevolking weet de plek in toenemende mate te vinden.
Naast het restaurant hebben Lenke en Reggie de stichting Ugogreen opgericht waarin ze activiteiten opzetten voor een duurzame ontwikkeling in de streek.

Lake Bynyonyi
Vanuit Masaka maken we een 6-daagse trip, georganiseerd door reisorganisatie YourWayTours gerund door een jong Nederlands-Ugandees stel. We reizen eerst naar Lake Bunyonyi. Dit is een eilandengroep in het zuidwesten van Uganda, tegen Rwanda aan, en een populaire bestemming voor toeristen. De natuur is er wonderschoon en ook de accommodatie. Ik kan mijn hart ophalen met het bespieden van de kleurrijke vogels, zie hiervoor mijn fotoboek Birds in Uganda We roeien in een uitgeholde boomstam over het meer, laten ons verrassen door Yared, een soort van propper, die ons spontaan zijn familie binnenloodst en overnachten in een hut met uitzicht
Accommodatie Byoora-Amagara
Uitzicht vanuit de hut over Lake Bunyonyi
over het meer. Met al deze luxe laat Uganda zich van een geheel andere kant ontdekken.

Bush Lodge - N.P. Queen Elisabeth
Vervolgens reizen we met de gids Amos naar het National Park Queen Elisabeth. We overnachten in Bush Lodge, die zijn naam eer aan doet. Het is een kampement midden in het wildpark. We mogen als het donker is niet alleen de tent uit, want het wemelt er van de nijlpaarden die 's nachts uit het water komen.
Tenthuis in Bush Lodge
Uitzicht op de rivier
We maken in de vroege morgen en ook 's avonds een aantal 'gamedrives' met chauffeur/gids Amos. Hij kent de weg dwars door het wildpark op zijn duimpje en het is wild dat we zien overtreft onze verwachtingen: leeuwen van zeer nabij, olifanten, een reuze-python vlak voor onze wielen, een hyena die rondom onze auto loopt.