Nkokonjeru

Met drie andere vrijwilligers die ook in het guesthouse Besaniya verblijven en met Charles bezochten we het dorp Nkonkojuru Het was een uurtje hobbelen in een private taxibusje over de welbekende Ugandese stoffige, gaten- en kuilenwegen. Het is eigenlijk onbegrijpelijk dat de overhemden van de Afrikaanse mannen er zo stralend wit uit blijven zien. In en rondom het dorp zijn verschillende projecten die Charles ons wilde laten zien waar voor ieder van ons iets te halen c.q. te brengen is.

Opvanghuis van the Little Sisters
Hier worden kinderen met een handicap opgevangen. Ondanks het dankbare werk wat de Sisters hier doen, zijn het voor onze begrippen zeer schrijnende toestanden. Grauwe, betonnen lokalen, gevuld met kinderen die zichtbare handicaps hebben. De hygiënische omstandigheden zijn ook niet bijster aan geuren en kleuren te zien. Charles had met hen contact gelegd omdat er met name voor twee gehandicapte kinderen dringend computeronderwijs gewenst is. Voor Doreen, een meisje dat in een rolstoel zit en van het ene naar het andere tehuis is verplaatst. Ze kan niet veel en allerlei activiteiten die haar aangeboden zijn, mislukken omdat ze nauwelijks kracht in haar handen heeft. Doreen heeft een grote droom en dat is het leren werken op een computer. Haar begeleiders schatten in dat ze over veel capaciteiten beschikt en dit snel zal leren. Simon, een andere bewoner wil het ook heel graag. De ontmoeting met hem was wel schokkend. Hij heeft geen benen en een kleine romp. We ontmoetten hem toen hij op de grond zat. Met zijn handen kan hij zich enigszins voorbewegen. Ik heb zowel Doreen als Simon aangegeven dat ik snel een afspraak zal maken om te kijken wat we met elkaar kunnen doen.

Trainingsinstituut voor jongeren
Dit instituut staat iets buiten het dorp en hier worden jongeren allerlei activiteiten aangeboden. Het is een klein centrum en hier is computeronderwijs ook zeer gewenst. Vanwege werk aan de kabels heeft men echter al twee weken geen elektriciteit, dus er kan niet gecomputerd worden. Men hoopt dat het over 1 of 2 weken klaar is..... Ook hier weer een computerlokaal met zo’n 6 computers waarvan er twee werken.

Microdevelopment
Het project helpt vrouwen om hun bestaan zelf te verbeteren. Er worden kleine leningen verstrekt aan groepen van steeds vijf vrouwen met ieder een eigen businessplan - verantwoordelijk voor elkaars terugbetalingen. Na goedkeuring van het businessplan krijgen de deelneemsters de lening; maximaal 200 euro per persoon. De rente bedraagt 2% per maand over het uitstaand bedrag. (dat is hoog maar dat komt door de snelle inflatie in Ugand. De vrouwen lossen de lening gedurende een jaar iedere week af in gelijke delen (dus voor een lening van 100 euro ruim 2 euro per week). Als de lening met succes wordt afgelost en de investering goed uitpakt, kunnen de vrouwen een nieuwe lening aanvragen; meestal voor uitbreiding van het eerste bedrijfje.

Charles is de zogenaamde loanofficer van het project en gaat wekelijks het geld innen. Als we aankomen met de taxi zitten de vrouwen al klaar. Een voor een komen ze naar voren om hun wekelijks deel af te lossen. De vrouwen hebben veel plezier in onze aanwezigheid. Het blijven vreemde schepsels die blanken...
Vrijwilliger Linda (medebewoner en afgestudeerd in Economie) start hier binnenkort een onderzoek.

Yoghurtproject
In Uganda wonen meer dan een miljoen weeskinderen, op een bevolking van zo'n 33 miljoen. De weeskinderen komen in weeshuizen terecht, maar vaak ook op straat. In die weeshuizen hebben ze weinig kans op een opleiding of later een baan. SYPO geeft sinds 2003 drachtige Friese koeien aan vrouwen die graag een weeskind willen opnemen, maar daar financieel niet toe in staat zijn. De vrouwen krijgen de koe onder de voorwaarde dat ze een goede stal bouwen en het eerste koekalf dat geboren wordt doorgeven aan een volgende vrouw. Er is ook een kleine yoghurtfabriek opgezet. Die yoghurtfabriek koopt de melk van de koeien tegen marktprijs, zodat de vrouwen een constant inkomen krijgen en het weeskind kunnen opvoeden. De fabriek maakt van de melk yoghurt, verpakt die en verkoopt het binnen de regio. Helaas gaat het op dit moment niet zo goed met het project. De manager overziet het geheel niet goed en er zijn nieuwe impulsen nodig. Vrijwilliger Lex, strategisch adviseur, gaat de twee maanden dat hij hier verblijft, kijken wat hij kan doen.

Op het moment van ons bezoek, ligt de productie stil omdat er de zakjes waar de yoghurt in moet, op zijn....
Op terugweg door het dorp kunnen we toch nog in een winkeltje een zakje yoghurt kopen. Het lijkt meer op drinkyoghurt maar de smaak is goed. Ugandezen houden erg van zoet en wellicht om die reden zoeten ze de yoghurt aan met (niet natuurlijke) fruitextracten.