Doopfeest Joshua

Vandaag werden we onverwachts uitgenodigd op het doopfeest van de zoon van Alice, Joshua. Alice is de schoonmaakster van Besaniya. We werden met een auto opgehaald door de zwager. Marion, de manager ging ook mee. De heren zagen er strak uit in hun witte overhemden en stropdassen en Marion in een prachtige gekleurde lange jurk. Tyas, mijn huisgenoot bleek ook overhemden in zijn rugzak te hebben. En ik..... helaas, in mijn outdoorkleding. Heb er helemaal niet aan gedacht om een jurk mee te nemen, alleen maar praktische tropenkleding. En deze keer ook op het laatste moment van inpakken afstand genomen van mn hakken. Marleen, ik hoop dat je in november mijn feestjurken mee kan nemen....

We werden hartelijk welkom geheten, men was zeer vereerd dat ze twee blanken in hun midden hadden. De ceremoniemeester kondigde het programma aan. Dat leek heel wat en ik vermoedde dat het een lange zit zou worden. Maar dat viel uiteindelijk mee. Het programma werd strak afgewerkt. We zaten in een kleine kamer, netjes op een rij. Maar in de aangrenzende keuken en buiten liep ook nog veel volk. Eerst een voorstelronde van alle gasten. Vertellen wie je was, wat je connectie tot Alice was en wat je deed. Tyas en ik kregen ook een beurt en wij kregen een enthousiast applaus. De ceremoniemeester merkte op dat het toch zo fijn was dat we gezamenlijk op dit feest konden zijn als gelijken, no matter wat voor kleur of ras je bent. Het voelde ook allemaal heel saamhorig. Dat kunnen ze goed die Afrikanen! Daarna veel gebeden en het belangrijkste moment: gezamenlijk eten. Het was een soort buffet met local food. En afsluitend een feestelijke taart. Daarna zingen en speeches van een aantal gasten.
Op de foto zie je links Marion en rechts Alice met Joshua.



Het laatste programma-onderdeel was het geven van cadeautjes (of wat geld) aan de kleine Joshua. De afsluiting was een lang gebed waarin de Heer keer op keer geprezen werd. Er werd ook in het gebed uitgebreid stilgestaan bij Tyas en bij mij. Zo dankbaar dat wij de moed hadden om van zover te komen en onze kennis mee te nemen om hun land op te bouwen. En of de Heer ons zou willen behoeden voor ziekten en ongelukken in hun land. Dat laatste vond ik zeker een goede vraag aan Daarboven. Maar sowieso ontroerde de oprechtheid het hele gebed.