Sister zwaait de scepter

Het contrast in de woon- en leefomgeving van de Sisters en de meisjes die in het internaat Maria Goretti leven, is groot. Het terrein van het internaat bevat de klaslokalen, de slaapzalen van de meisjes en vlak daarnaast het huis van de hoofdSister. Van de huizen die ik tot nog toe van binnen heb gezien in Uganda, is dit een luxe ingericht huis. Alleen de Sisters, gasten en een volunteer zoals ik, mogen er naar binnen. De leerkrachten mogen dit niet, evenals de meisjes. Met een leerkracht die het computeronderwijs geeft, Geoffrey, maak ik de afspraken wanneer ik op school zal zijn. De eerste paar keer heb ik bij de Sister in haar huis geluncht. Voor Ugandese begrippen betrof dit een rijke, warme maaltijd. Deze keer pauzeren we wat later dan gewoonlijk. G. begeleidt mij naar het huis van de Sister. De deur van het huis staat open en op verre afstand daarvan roept G. de Sister. Als ze na enige tijd buiten komt en mij ziet, blijft ze demonstratief met de handen in de zij staan: Waarom heb je niet verteld dat Jacky er vandaag is ?!!, bijt ze G. toe. G. krijgt geen kans om uitleg te geven en hij krijgt een donderpreek over zich heen. Het eind van het liedje is dat het te laat is, het eten is op. En dat is verschrikkelijk en de schuld van G. Dit blijft ze herhalen. G. lijkt flink onder de indruk en staat er schuldbewust bij. Ik voel me er zeer ongemakkelijk bij en probeer de zaak te redden: helemaal niet erg hoor Sister, heb toch geen honger, ik had me aan het begin van de dag zelf moeten melden bij haar....enz. Zonder nog iets te zeggen gaat ze naar binnen. Wat een bitch, ze laat hiermee een heel andere kant van zichzelf zien.
Ik heb vervolgens van een zeer gezellige lunch genoten in een piepklein kamertje met zeven leerkrachten. Vele mzungu-grappen gingen over de tafel onder het genot van witte bonen met saus over een stijve brij van maismeel (zogenaamde poche). Deze manier van lunchen past meer bij de school en ik besloot om me voortaan voor de lunch niet meer te laten leiden naar en door de Sister.

Er werken inmiddels twee computers voor de zeven leerlingen die het computeronderwijs volgen. Met mijn laptop erbij, kan er redelijk geoefend worden.
De meiden die computeronderwijs volgen, worden klaargestoomd voor een kantoorbaan. G. heeft aangegeven dat er behoefte is aan instructies over gebruik van internet. Het gaat om de basis die nodig is om je te kunnen redden in bijvoorbeeld een internetcafé. Er zijn vele, kleine internetcafeetje in en rondom Mukono. Ik heb een aantal lessen over internet, e-mail en social media (Facebook!)uitgewerkt en opper G. het plan om als besluit van deze lessen de meiden mee te nemen naar een internetcafé. G. vind het een tof plan en wil er graag aan meewerken. Als we het rond hebben, zoals het regelen van toestemming van de Sister, vervoer, kosten etc. zullen we het de meiden voorstellen.

Als ik mijn eerste les geef over internet, zitten er ’s middags ineens 15 leerlingen in plaats van 7. Ik weet niet waar ze ineens vandaan komen, maar blijkbaar prikkelt het onderwerp internet de nieuwsgierigheid. Alleen mijn laptop heeft een internetverbinding en als de verbinding niet tot stand wil komen, breekt het zweet me aardig uit. 15 hoopvolle gezichten op 1 laptop gericht en dan als enig beeld: Server not found. Uiteindelijk komt er, hoewel zeer traag, toch nog een website tevoorschijn en kan er nog wat geoefend worden met Google.