Contact onderhouden

Tijdens mijn verblijf in Uganda zijn er vele mogelijkheden om contact te onderhouden. Ik lees op internet het volgende:

Uganda beschikt over een goed mobiel netwerk en ik kan vrijwel overal bereikbaar zijn. Ik koop een Ugandese SIM-kaart, hiermee krijg ik een ander mobiel telefoonnummer. MTN is het netwerk met het beste bereik. Vanuit Nederland kan je vanaf zo'n 8 cent per minuut naar Ugandese mobiele nummers bellen, als je op internet het nummer van een 'belpiraat' zoekt. Dat is een nummer dat je draait voordat je het eigenlijke nummer draait; bellen wordt er een stuk goedkoper van. Bellen van een Ugandees nummer naar Nederlandse nummer is ook niet duur -meestal zo'n 25 cent per minuut- en sms'en kost zo'n 8 cent per sms. Bedenk wel dat sms'jes niet altijd aankomen. Pakketjes of brieven kunnen naar Oeganda gestuurd worden, naar het p.o. box nummer van SYPO in Uganda. Verder is er altijd een internetcafé in de buurt, nooit duurder dan een paar euro per uur.
Hier kan ik dan bloggen, twitteren, foto's en film uploaden, e-mailen. Maar ik zal er wel (veel) meer moeite voor moeten doen als ik in Nederland gewend ben....

Telefoon uit Kampala

Heb er vandaag nog maar een smsje aangewaagd om er zeker van te zijn of er op me gerekend wordt daar in Uganda. Het smsje was nog niet weg of ik werd al teruggebeld. Alles is geregeld, de zaken van SYPO zijn overgedragen aan Sander v.Zanten die nu zowel het ICUguesthouse in Kampala als de andere Counterparts-business beheert. Sander belde me omdat smsjes uit Uganda naar het buitenland vaak niet over komen.....Bellen gaat altijd goed, e-mailen ook. Nou ja, we gaan het zien welke contactmogelijkheden er de komende tijd voor mij zijn weggelegd. In ieder geval wordt ik verwacht en opgehaald.

Het reisplan

Nog even op een rijtje waar mijn reis naar toe zal gaan. Ik reis met vliegmaatschappij Emirates, op zaterdag, rechtstreeks naar Dubai. Daar zal ik de nacht in de wachtruimte doorbrengen op het vliegveld. Vervolgens zal ik zondag via en tussenstop in Addis Abbeba in Entebbe aankomen. Ik heb een 'ophaalpakket (ofwel een ophaaloegandees) aangevraagd en als alles gaat zoals ik het als westerling heb gepland, staat er iemand op het vliegveld met een bordje Jacky. Vandaar met de auto naar Kampala (1 uur rijden) die me brengt naar het ICU guesthouse. De volgende dag krijg ik een uitgebreide rondleiding door Kampala. Op de derde dag na aankomst, rij ik met een taxi naar Mukono, naar het guesthouse van SYPO. Dit is ongeveer 20 km. noordelijk van Kampala.

Ik ga vrijwilligerswerk doen via Counterparts/SYPO. Zie verder ook mijn blogbericht van juli.
Counterpart Travels is een project van de Nederlandse hulporganisatie SYPO, opgezet om op inhoudelijk relevante manier te voldoen aan de veelvuldige vragen aan SYPO van mensen die vrijwilligerswerk zouden willen doen in Oeganda. Omdat de meeste vrijwilligers niet goed bij SYPO-projecten zelf te plaatsen zijn, is Counterpart Travels opgezet om ook posities buiten die projecten te vinden; posities die beter voldoen aan de ervaringen en interesses van de vrijwilliger. Alle opbrengsten van Counterpart Travels komen ten goede aan SYPO, die daar ondernemende hulpprojecten van opzet in de regio Mukono.

Gisteren kreeg ik een mail van de (Nederlandse) directeur van SYPO, Duko Hopman. Ik zal hem niet aantreffen in Mukono want hij verblijft op dit moment in Nederland. Hij meldt dat behalve voorbereidingen van het computeronderwijs er concreet nog niet zoveel dingen zijn die ik al kan doen.
Het zal dus wellicht veel improviseren worden.

Donatie van computers

Van Peter kreeg ik een link door van een film die ik graag in mijn blog opneem. De Hanzehogeschool Groningen heeft, ten behoeve van het project 'Strengthening the Institutional Capacity of Uganda Technical Colleges, computers gedoneerd aan Uganda Technical Colleges. Daarbij hoorde ook de training van de staf in het gebruik van computers en vervolgens ook de training van studenten.

Het klaslokaal met vele computers ziet er veelbelovend uit. Ik ben benieuwd of het districtskantoor Mukono ook al zo ver is.

Groningers in Uganda

De Hanzehogeschool uit Groningen blijkt de afgelopen vijf jaar gewerkt te hebben aan een project binnen vier technische hogescholen in Uganda. Doel was een verbetering van de kwaliteit van technisch geschoold personeel, in het bijzonder door een toename van het gebruik van ICT. In deze maand vind de afsluiting van het project plaats. Zie verder het artikel. Met een onderwijskundig adviseur, Christiena, van de Hanze had ik een kortdurend mailcontact. In de laatste fase van het traject is ze betrokken geweest bij het ontwikkelen van een nieuw onderwijsprogramma.


Verder heeft de Hanzehogeschool geld ingezameld om een stichting te steunen Bake for life. Deze stichting richt zich op het helpen van mensen, vooral gehandicapten, die een kleine bakkerij willen beginnen. Vervolgens ontstond het plan om ook een bakkersschool te beginnen. Daar is Christiena ook bij betrokken.

Social media en malarone

Vandaag een beleidsdag gehad met eigen afdeling. Inhoud en humor wisselden elkaar af. In mijn onderwerp krijgt social media, het delen van kennis en informatie, de aandacht. Hierin moesten de Ugandezen er ook aan geloven: mijn directe, vrouwelijke collega's wensen ook mee te doen in de avonturen die ik met de negers ga beleven: delen die hap! Mee terugnemen naar Nederland mag ook. Welnu, ik zal mijn best doen om openhartig te zijn over de mensen die ik ga ontmoeten. Een van de redenen is immers om meer kennis op te doen over een andere cultuur. En zoals ik in eigen land propageer: informatie delen en kennis samen opbouwen.

Malariapillen

Verder de Malariapillen opgehaald. Heb voor Malarone gekozen. Is duur, en iedere dag een pil slikken. Maar het is volgens zeggen minder een paardenmiddel dan Lariam. Van dat laatste kun je depressief of psychotisch worden. Dat risico wil ik daar niet lopen dus vooruit, ik zeul 100 pillen mee. Heb op de strips de dagen van de week gezet want ik weet nu al dat ik me geregeld zal afvragen of ik nu wel of niet mn dagelijkse pilletje geslikt heb.

Visum

Vandaag mijn visum opgehaald. Heb het online via het Visumburo geregeld. Een visum wordt alleen afgegeven door de Ambassade, die in Brussel zit. Het is mogelijk om zelf paspoort, contant geld en een kopie van een retourticket op te sturen. Maar ik heb het toch maar via de ANWB geregeld. De dichtstbijzijnde ANWBwinkel neemt je paspoort in en ze verzorgen het verder in combi met het online Visumburo. Deze route leek me wat safer, maar ook wel weer duurder. Op het vliegveld van Entebbe is het natuurlijk ook te regelen, maar daar doen ze nogal eens moeilijk als je een langere tijd wil verblijven. Maar als je extra dollars toeschuift, krijg je ook van alles geregeld.
Ik had een visum voor drie maanden aangevraagd, maar ze hebben er vier van gemaakt. Ik kan tot 27 januari 2011 in Uganda blijven ;-))

De Zwerver
Ik kocht een kaart van Uganda, schaal 1.700.000. Echt leuk om me te oriënteren. Dat kan op Googlemaps ook, maar zo'n ding op tafel heeft ook wel wat. Ik kocht er ook een erg leuk boekje Oeganda, het ultieme voorpretboekje, in de serie tegastin.nl