Computers voor gehandicapten in Providence Home

Na veel mislukte pogingen heb ik uiteindelijk Sister Juliette, hoofd van de Providence Home in Nkokonjeru, kunnen spreken. Het is opvallend hoe vaak headSisters op pad zijn overdag. Ze hebben een prive-auto en chauffeur en lopen vele ‘zakengesprekken’ af.

Mijn idee om computeronderwijs structureel aan te bieden naast de andere beroepsopleidingen zoals naaien, kappen en schoenmaken, werd goed ontvangen. Ze liep al geruime tijd met het idee in haar hoofd, maar had hiervoor enige stimulans nodig. Ze is ook van mening dat het schoenmakersvak, waarvoor ze sommige gehandicapten opleidt, enigszins uit de tijd is: er worden zoveel tweedehands-schoenen aangeboden, die goedkoper zijn dan schoenen te repareren of nieuwe te laten maken. Om de gehandicapten op te leiden voor een administratieve baan waarin computeronderwijs een essentieel onderdeel is, had al langere tijd de aandacht van Sister Juliette.

Ik bracht haar in contact met een bedrijf voor computerreparatie in Mukono die, volgens teacher Geoffrey van Maria Goretti, als betrouwbaar bekend staat. Het blijkt niet simpel om deskundigen te vinden op dit gebied en er zijn al heel wat computers aan zogenaamde technici toevertrouwd die er meer onderdelen uithaalden dan dat er werkelijk iets gerepareerd werd. Sister Juliette liet er geen gras over groeien en bracht meteen de volgende dag met haar privechauffeur twee oude computers naar het bedrijf in Mukono. Ik had haar beloofd bij te springen in de kosten, mocht dat nodig zijn. Daar maakte ze dankbaar gebruik van en binnen een week stond er 1 werkende computer. Een tweede computer zal binnenkort afgeleverd worden.

De elektriciteit is in het district Nkokonjeru maanden afgesloten geweest. Mondjesmaat kwam het terug, eerst alleen in de avonduren (mijn laptop bleef onmisbaar), maar later ook enkele dagen per week. Nu is de week redelijk gedekt. Twee essentiële onderdelen voor serieus computeronderwijs zijn er nu: twee computers en elektriciteit. Maar een volgend probleem diende zich aan: de locatie. In de meest rustige en aangewezen plek zoals de bibliotheek is geen elektriciteit. De stopcontacten zitten er wel en ik kom er niet goed achter waar het probleem zit. Na veel gepraat mocht ik de computer in een gewoon leslokaal zetten. Omdat het schoolvakantie is, wordt het lokaal de komende twee maanden niet gebruikt. En hopelijk is er intussen tijd geïnvesteerd in voorzieningen in de bibliotheek.

Een ander probleem is de stoel en tafel waar de computer opstaan. Er is alleen een hoge houten tafel, of een klein kindertafeltje en een houten stoel beschikbaar. Met name voor Simon en Doreen is het vanwege hun handicap, onmogelijk om op een goede manier achter de pc te zitten. Vele ideeen zijn bedacht, zoals het laten maken van een verstelbare tafel, stoel etc. Maar de kosten hiervan zijn erg hoog. De beste oplossing waar we op uit komen, is de aanschaf van een netbook. Dit is een kleine, zeer lichte laptop en is gemakkelijk op schoot te gebruiken. De zojuist gearriveerde Amerikaanse Ann heeft een netbook en liet Simon en Doreen hier even op werken. Wat een verschil: ze kunnen gemakkelijk bij de toetsen en het beeldscherm diverse kanten opdraaien. Het plan voor structureel computeronderwijs in de Providence Home ziet er nu als volgt uit:

Ann, vrijwilliger van het Amerikaanse Peacecorps blijft twee jaar aan de Providence verbonden. Haar beleidstaken wisselt ze graag af met het op gezette tijden geven van computerles. De digitale lesboeken heb ik haar overgedragen. Daarnaast zal zij de komende tijd actief zijn om de computers beschikbaar te krijgen in een lokaal waar de leerlingen iedere dag kunnen oefenen. De begeleiding van Ann zal ook gericht zijn op de zelfredzaamheid van de studenten. Zo zal Alex, een snelle en slimme leerling uit mijn groepje van 4, voorlopig een goede adviseur zijn voor de anderen.

Het netbook dat we gaan kopen, wordt met veel tamtam in de week voor de Kerst aangeboden. We zullen alle leerlingen, leerkrachten en Sisters hierin betrekken zodat iedereen weet dat dit ter beschikking is gekomen voor de bewoners (en niet voor de Sisters, die ook wel heel graag zo’n ding willen hebben...) Het netbook geven we in beheer van Ann. En na twee jaar zal zij waarschijnlijk opgevolgd worden door een andere Amerikaanse vrijwilliger van het Peacecorps (die altijd gedurende twee jaar ergens gestationeerd worden, krijgen kostenvergoeding, een kleine toelage tijdens hun verblijf en kunnen na die twee jaar op kosten van de Amerikaanse overheid hun masterdegree halen).

Mijn (Belgische) collega Lenke, die als vrijwilliger ook computeronderwijs geeft op verschillende scholen, doet mee aan dit ProvidenceProject. Zij heeft bij haar Belgische achterban wat geld verzamelt. Het geld dat mijn achterban had gedoneerd, ga ik ook besteden aan het ProvidenceProject. Uit de pot zal betaald worden: computerreparaties (60 euro), een netbook (een Acer Aspire A0532-2789, 250 euro), een adapter (60 euro).

Ik open geen aparte rekening maar iedereen die een steentje wil bijdragen kan in goed vertrouwen iets storten op mijn rekening 24 28 140 t.n.v. J.J. van der Ende, Groningen o.v.v. ProvidenceProject.