Graduation day in the Providence

Voor de eerste keer sinds 10 jaar werd er afgelopen weekend in Providence Home in Nkokonjeru een zogenaamde Graduation day georganiseerd. Het onderdak dat Providence Home aan gehandicapten en weeskinderen biedt, is in principe voor slechts twee jaar bedoeld. In die twee jaar wordt er gericht gewerkt aan een beroepsopleiding oftewel aan het vergroten van vaardigheden zodat er meer kans is op enige vorm van betaalde arbeid. Alhoewel de wachtlijst aanzienlijk en doorstroming daardoor gewenst is, is het in lang niet alle gevallen mogelijk om de gehandicapten weer terug te plaatsen in een gezin of familie.
Om de afronding van hun tweejarig verblijf te benadrukken, werd er dit jaar een officiele Graduation georganiseerd. Alle bewoners die ‘afgestudeerd’ waren, kregen een zwarte, officiele (handgemaakte) graduation dress en een bijpassende muts. Met veel speeches omlijst, kregen de afgestudeerden een heus certificaat uitgereikt.
Mijn vier studenten waren ook van de partij. Alhoewel de familie ook van harte was uitgenodigd, bleek alleen de zus van Doreen er te zijn. Dat maakt het geheel extra troosteloos. Voor mij althans, want de studenten leken zeer gelukkig met de aandacht die er voor ze was. Simon bleef volhouden dat zijn broer echt nog zou komen en wilde op allerlei plaatsen graag met mij op de foto.

Na afloop van de plechtigheden en vele liedjes, werd er nog een kersttoneelstuk opgevoerd met Jozef (Alex) en Maria in de hoofdrol.

Ik begreep dat omdat er geen mogelijkheden zijn om Alex, Simon en Doreen ergens te plaatsen. Zij blijven voorlopig in Providence Home. Simon P zal vertrekken, alleen weet niemand wanneer. Geen van zijn familieleden heeft iets van zich laten horen en hij weet zelf ook absoluut niet waar zijn thuis zal zijn, voor, tijdens en na de feestdagen.