Een eigen lesmap

Voortgang computerles aan de gehandicapten in Nkokonjeru.

Het clubje gehandicapten aan wie ik les geef, is inmiddels uitgebreid tot vier personen. Alex is vanaf zijn geboorte verlamd aan beide benen. Door jarenlange oefening en doorzettingsvermogen kan hij zich nu redelijk voortbewegen met twee (houten) krukken. Als dagbesteding leert hij het schoenmakersvak, evenals Simon. Opvangtehuizen zijn doorgaans op deze manier opgezet: men verblijft ongeveer twee jaar in de instelling en is bereid om een vak te leren. Na een bepaalde periode legt men een examen af en hiervoor ontvangen de bewoners een certificaat. Met een nieuwe skill hoopt men de kans op een baan te vergroten. Sommigen verblijven echter veel langer in de instelling omdat de kans op een baan nihil is, zoals voor Simon die geen benen heeft.
Alex heeft onlangs zijn examen gedaan en is aangestoken door het enthousiasme van zijn collega-schoenmaker Simon, om computerlessen te volgen.

Alex blijkt een zeer snelle en slimme computerleerling. Dat is prettig want zodoende hoef ik niet weer alle eerste beginselen uit te leggen en loopt hij meteen mee in het programma van de anderen.
Het is wel zaak geduld te hebben voor het oefenen met het muizen en het klikken op de juiste iconen. Maar ik zie zeker vorderingen. Zo zien ze de computer niet meer alleen als een magisch oog, waar je slim (en blank!) voor moet zijn. Ze beseffen dat het gereedschap is waar mee kunt werken. In het programma Word kunnen ze al een brief maken met o.a. opsommingstekens, vet en cursief etc.
Verder snappen ze het systeem van het openen van verschillende windows, zoals programma’s, documenten, foto’s. Maar voor het verkrijgen van enige vaardigheid moeten ze nog veel oefenen.
Helaas is er overdag geen elektriciteit en kan ik nog steeds de enige computer (die ergens in een lokaaltje staat) niet testen op wat en of die het doet. Het ding ziet er zeer stoffig en vergeeld uit en het toetsenbord durf ik eigenlijk niet eens aan te raken van de viezigheid.

Zoals ik al eerder schreef, ben ik met collega-vrijwilliger Lenke een plannetje aan het smeden om het computeronderwijs bij de gehandicapten structureler op te zetten. En er voor zorgen dat er de juiste voorzieningen komen. Ik hoop hiervoor een dezer dagen de hoofdSister te kunnen spreken. Alex zal een rol kunnen spelen in het overdragen van computerkennis.

Ze waren heel erg blij met de lesmappen die mijn VNNcollega’s zo mooi in elkaar hebben gezet. Je zult maar zomaar een eigen lesboek krijgen....! Ik zag later dat twee handarbeidleraren er driftig in stonden te bladeren op de gang.