Weerzien oude bekenden

Ugandeze lunch in Mukono

Familiebezoeken
Bij de familie van Jackson worden we hartelijk ontvangen. In Mukono genieten we van een uitgebreide, Ugandeze lunch en maken kennis met de kinderen en kleinkinderen.

We worden ook uitgenodigd voor een lunch c.q party bij de familie waar Robert voor werkt. De heer des huizes werkt als topfunctionaris bij het ministerie. De levensomstandigheden waarin deze familie woont en leeft, staan in schril contrast met wat ik tot nog toe gezien heb in Uganda. Vol trots rijdt Robert ons door de poort, die automatisch opengaat als we ervoor staan. Het is een kasteel van een huis, met veel bijgebouwen en een zwembad. Binnen zijn marmeren vloeren, een mega-flatscreen, kinderen spelen op gameboys. In de kast met souvenirs staan ook de klompen en het mannetje/vrouwtje uit Edam.... Meneer is al heel vaak op doorreis op Schiphol geweest.

Lenke
In Kampala ontmoeten we Lenke. Met haar heb ik tijdens mijn verblijf in 2010 in Besaniya gewoond en samengewerkt. Na haar verblijf als vrijwilliger is Lenke teruggekeerd naar België. Maar intussen heeft ze daar huis en haard verkocht en probeert ze een bestaan op te bouwen in Uganda. Zie hiervoor haar weblog Uganda in de mist.
Na een uitgebreide koffiesessie in de stad, reist Lenke met ons mee terug naar Katooke, een buitenwijk van Kampala, waar we verblijven in het huis van Jackson. In het kleine huisje is geen elektriciteit en water. Maar tijdens het werk aan een ontwikkelingsproject vind ik het goed om aan de lijve te ervaren hoe het merendeel van de bevolking zich redt. Daarom verkiezen we deze accommodatie tijdens ons verblijf in Uganda.
Met kaarslicht en een biertje (dat ongekoeld ook best wel smaakt), hebben we een heel gezellige avond met elkaar.

Geoffrey

Het afgelopen jaar heb ik van verschillende mensen waar ik contact mee onderhoud, de vraag gehad Please, bring me a laptop. Een vrij standaard antwoord is dan in de sfeer van dat ik die niet op mijn rug heb groeien. Maar als ik er dan toch eentje op de kop heb getikt, is de keuze heel lastig aan wie of aan welke organisatie ik die moet schenken.  Ik besloot om de tweedehands laptop, te geven aan Geoffrey, de computerleraar van de meisjesschool Maria Goretti waar ik gewerkt heb. In het Colin Hotel in Mukono maak ik een afspraak met hem. Hij is flink gelovig en prijst mij, maar vooral De Heer die zijn gebeden heeft verhoord. Ik laat hem graag in zijn overtuiging dat het de sturing van God is en niet de goedgevigheid van mij.

Dat geven blijft ongemakkelijk, het houdt de ongelijkheid in stand, verwachtingen, afhankelijkheid.

Charles
Tijdens mijn verblijf in 2010 ontmoette ik Charles als Ugandees coördinator van vrijwilligers. Naast zijn werk als loanofficer in het microfinancieringsproject Sypo, is Charles de steun en toeverlaat van menig vrijwilliger. Hij was vroeger journalist en vanuit die professie vroeg ik hem in 2010 een paar dagen mee te gaan naar het Kibaale District. Zo maakte Charles ook kennis met Jackson en het project Matendo. Middels interviews met families en jongeren, maakte hij een portretverslag van de levensomstandigheden in Kibaale.

Het was een vrolijk weerzien op de terras van het welbekende Paradise Hotel in Mukono.
Charles begeleidt nog steeds vrijwilligers, met name vanuit Nederland en België, die via Counterparttravel worden uitgezonden. We bespraken de mogelijkheden om vrijwilligers ook in te zetten voor het Matendo project in Kibaale. Vrijwilligers kunnen er binnenkort al aan de slag bij de opstart van de trainingen in het Vocational Training Center van Matendo.